Ustad şahid Mütahhari (r) deyir: «İslamın tasviri şüarları yoxdur. İslamda iki şüar yoxdur: tasviri va adadi şüar. Bazi yerlarda, xristianlıqda xaç tasviri olduğu kimi, tasviri şüarlar göza dayir. İslamda xaçın müqabilinda qoyulası şüar yoxdur!
Bazarda satılan Peyğambarin (s), Amiral-möminin (a) va pak imamlar kimi müqaddaslarin tasvir olduğu şakilllarin heç bir asası yoxdur! İslam, tövhid dini olduğu üçün avvaldan ona yad olan heykaltaraşlıqla, xüsusan da, din övliyaları üçün heykal düzaldanlarla möhkam mübariza aparıb. O zamanlarda, xüsusan İslam madaniyyatinin çox inkişaf etdiyi dövrda da hansısa bir tasviri qalamla çakmak istayanlar var idi. Bununla yanaşı, bu kimi hallar olmamışdır. Agar peyğambar va aimmanin tasviri olsaydı, mütlaq biz onu İsanın yerina qoyub indiyadak parastiş edardik. Bu şakillarin asassız olduğu bir yana qalsın, peyğambarin (s), hazrat Alinin (a) va imam Hüseynin (a) tasvirlarini qabul etmayin! O şakillar haqqında xoşagalmaz söz demak istamiram. Hamişa imam Alini (a) vahşatli bir qiyafa ila va alinda tutduğu ikibaşlı, ilana oxşar ikidilli qılıncla göstarirlar. Hazrat Ali (a) na vaxt bela olub?! Düşmanlar imam Alinin (a) gülarüz olduğunu deyir va bu xüsusiyyatini xalifalik üçün eyib sayirdılar.
Buyurur:
عجبا لابن النابغة! یزعم لاهل شام ان فی دعابة وانی امرؤ تلعا بة
«Taaccüblüdür! Nabiğa oğlunun xilafat üçün mana tutduğu eyib budur ki, deyir, xoşsima adamam, zarafat ediram va gülarüzam...»
|