|
Qüdamat ibni Maz`un şarab içmişdi. Ömar qarara aldı ki, ona hadd vursun. Qüdama dedi:
– Mana hadd vurmaq rava deyildir, çünki Allah Qur`anda buyurur:
«İman gatiran va layiqli işlar göranlar üçün – hargah taqvalı olub iman gatirsalar va layiqli işlar görsalar – yediklari şeylarda heç bir günah yoxdur.»
Bu zaman Ömar onu cazalandırmaq fikrindan döndü.
Ali (a) bunu eşidib Ömarin yanına getdi va dedi:
– Na üçün Qüdamaya hadd vurmadın?!
Ömar dedi:
– Qüdama manim üçün bir aya oxudu va özünü o ayanin nümunalarindan hesab etdi. Ali (a) buyurdu:
– Qüdama bu ayanin buyurduğu nümunalardan deyildir, çünki iman gatirib yaxşı iş göranlar heç vaxt haramı halal etmirlar. İndi Qüdamani qaytarıb onu öz amallarindan va sözündan tövbalat, sonra ona hadd vur! Agar tövba etmasa, qatla yetir, çünki (bu halda) İslamdan xaric olmuş sayılır.
Ömar yenidan Qüdamani çağırdı.
O, hadisadan xabar tutduqda Ömarin yanında peşman olduğunu bildirarak tövba etdi. Ömar da onun qatlindan keçdi. Bu zaman ona şallaq vurmaq istadi, amma na qadar vuracağını bilmadi. Yenidan Ali (a)-dan bu barada yol göstarmasini istadi. Hazrat buyurdu:
– Onun haddi saksan şallaqdır, çünki şarab içan şaxs mast olur va o zaman ağzına galanlari deyir, camaata töhmat vurur. Töhmatin da haddi saksan şallaqdır.
Ömar hazrat Ali (a.s)-ın göstarişina uyğun olaraq amal etdi.
(İrşad» (Şeyx Müfid), sah.216)
| 
